Karakteristiek
Dit 13e eeuwse zaalkerkje is genoemd naar de bekende 'apostel der Groningers', de heilige Liudger. In 1664 is de kerk grondig verbouwd waarbij gebruik is gemaakt van de kloosterstenen van het in 1580 verwoeste klooster Sint-Bernardus te Aduard. Het rijke interieur van de Ludgeruskerk wordt zichtbaar nadat 'Dit is de poorte des hemels' is betreden: de zuidelijke toreningang. Sporen van de families Ewsum, De Mepsche en Ripperda zijn zichtbaar in de 17e eeuwse herenbanken met wapenschilden in houtsnijwerk. Nog meer rijkdom is te vinden in een van de twee grafkelders. Het betreft de fraai bewerkte tombe voor de Weense gravin Margaretha von Cobentzel.
Gebruik
In deze kerk van de Stichting worden nog regelmatig kerkdiensten gehouden. Verder wordt de kerk gebruikt voor culturele doeleinden. De kerk beschikt over een ringleiding.
Verhaal
De geschiedenis van de Groninger kerken bestaat niet alleen uit jaartallen, bouwstijlen en orgels. Elke kerk vertelt zijn eigen verhaal, over stenen duivels, hostiewonderen, onthoofde heilige of beenderen die in de kerkmuur werden gemetseld. Dit zijn niet alleen spannende verhalen, maar ze laten ook zien hoe rijk de historie is van het Groningerland. En ze plaatsen de kerk in de loop van de geschiedenis.
Lees meer